Shkruan Luan Asllan Dibrani
Qe një muaj n’rrugë s dal nuk jam
Në karantinë, veten s’gjej dërmonë
Mbyll e shtrydh ne arrest shtëpie
Pa shok miq e as vëllazërinë!
Jemi mbet ngujuar pos me gruan
Lajme frike, panik dhe shumë gjëme
Nga Corona virusit, vdekje infektime
Pa shpresë aleuron smirë e ligësi!
Ne mëhallë lagje e qytetari
Mbretëron zhurmë vdekje e varre pafundësi
Corona Viruse ka bere jehone shpiem shpi!
Kushtrim ka lëshuar ta duam njeri tjetrin
Të parën vene dashurinë e respekt pa djallëzi
Kjo është edhe një sprovë o njerëzi!
Nga e madhja perëndi
Bëhuni njerëz të mirë
Gjithë planetin në përgjithësi!
Kësi virusesh gjithë ka pasë
Edhe gjyshërit me kanë tregua
Nga shume mortaja, por s’janë shua
Kështu me shkoj e gjithë dita!
Erdhi errësira e natës me përkujtime
Pamjet e Corona-virusit 19
Iku gjumi, as qe po na vetë
Jemi bërë sikur si të çmendur!
Nuk po e dimë as vet
Ditët e netët sikur i ka tretë
S’dimë kur bëhet ditë, as natë
Reflektimi i hënës na ndriçonte fytyrën!
Mua dhe ty e dashur pakëz na sjell drite
Bashkë unë e ti ëndrrat i përjetojmë
Ne t’majte e ne t’djathte rrokullisem
Nuk e dimë për nesër ku godet e kenë e vret!
Ty t’shoh zgjuar me sy t’mbyllur
Edhe e nesërmja duhet të vazhdoj
Ashtu agojë dita dhe në kujtesë ta zemër të kam
Punën sot si e ke nis e si e mbaron!
T’lutem zot mos përsërit ma natën e kaluar
Me sytë e mbyllur e pa gjumë?
Zullumet hileqare na i s’bmrapson
Kohët e pa kohë dhe te këqijat na i largon
Unë të lus zotin i madh qe te na ndihmon!
Te gjithë boten nga ky ankth e liron
Corona–virusin nga koka na e largon
Ti zemër ike herët ne punë sot
Me sy hapur me m’ke lënë!
Ashtu ago i hershem me ka zëne
Pa ty zemër dita hiq s’po shkon
Çdo dite dreken bashkë e kemi ngrëne
Pa ty shtëpia po me duket bosh!
Ik Virus mos te pafsha kurrë s’dua i vetëm të rroj
Zëmrën time dua vetëm dielli t’a rrezoj
Dhe Corona-virusi vetëm n’kujtesë le t’qëndrojë!
Poezi kushtuar Corova Virusit me 17.04.2020 Prill, Shtutagard
