Milazim F. KADRIU
KANDIL I NDEZUR, VENDIT PO I BËN DRITË
( Zahir Pajazitit )
Akrostik
Zëri yt ngado që shkove ishte zë kushtrimi
Asnjëri s’mundi ta ndal rrugëtimin
Hapin çdo herë e qite të sigurt
Ishe fillimi i një dite të bardhë
Rininë e Kosovë e ngrite në këmbë për çlirim
Pushkë e parë e lirisë sonë, ishe Zahir
Armikut s’ ja pate frikën, qëndrove përball tij
Ju kujton sot gjithë Kosova, s’ju harron shqiptaria
Ajo pritë e zezë, nuk arritën të ju poshtërojnë
Zahiri, Hakifi, Edmondi, themeltarë të UÇK-së
I betuar në Flamur për liri, i buzëqeshur e krenar
Ti kandil i ndezur, që vendit po i bënë dritë
Ishe një shqiponjë e vërtetë, ishe syri i lirisë
Tani je yll që shndritë qiellin e gjithë Ilirisë.
FLAKË VULLKANI PËR LIRI
( Adem Demaçit )
Akrostik
Baca qysh i ri ngriti zërin për liri
As s’u tretë e as nuk humbi
Cijatje gjarpërinjsh silleshin rreth tij
Ëndrrën e kamotshme e bëri realitet
Simbol qëndrese mbeti për jetë
Atdheun e kishte mbi të gjitha
Digjej si qiriri, që të tjerëve tu bëjë dritë
Edhe pse 28 vite kaloi në burg
Mbeti mendje e lirë
Duroi shumë dhe kurrë s’u nënshtrua
Edhe para egërsirave kokën lart, në sy duke i shikua
Me ditë, muaj e vite pa mbarim
Ai gjithmonë eci vertikalisht
Çlirimin e vendit herët e projektoi
Ishte dhe mbeti flakë vullkani për liri
Të gjitha tokat shqiptare, një Shqipëri!
