Poezi nga Ismet Tahiraj

0
931
Ismet Tahiraj

Ismet Tahiraj

VALËVLTET MANTEL I BARDHË

Mjekeve te vrare

I zunë në shtegun e urtisë
duke lidhur plagë, e fasha për plotë
te hyj rrinin, dhe mjekonin
te tokës mëmë lot.

ua prenë këmbët
Shpatullat ua grinë,
Po hyj i futi konak
E si la në çmendinë.

Mbi kreshta malesh
Valëvitet manteli i bardhë,
Sonte te pritjes janë KUJDESTAR
Na aureolën e qiellit, buzëqeshje ar…

ARMIKU I ZEMRËS

Zapoj në mundesh
Armikun e zemrës,
Se i thanëlumenjtë
E shtohën baltëra
armiku s’ka duhmë
strikt i ngul
thikat e qarta.
Pastaj ec e ofshajë
Rrëshqitëza s’ka skaj.

FITORE NË FRON

me zhbirove më sy,
te zhbrova me sy.
turjelë e Trepçës,
kurrë nuk është gri.
mos durimin tonë
dinamit pëlcasin.
herët apo vonë
fitore e jonë, fron…

ULU MORE ULU

Ulu more
Galuc
Se nuk te
Hanë qentë
U ka cofë
Moti barku
zguar.
E kanë vetëm
Lehjën
Pa hiri është thënë
Merre shtagën me vete
Po shkalafitën
Pluhurit
Bre..

AI NUK DUHEJ TE FUTEJ NE ZYRË

Ai durët i ka oi
Me gunga
Te pista
S’duhet te na
Futej ne zyrë.
Ai kishte një
Këmishë thark derrash
Lyth mbi hundë.
Ai s’durohej
Te firmoste
Në letër
As gjë kund.
Ai ishte permjerrurë
I pa rruar.
S’I duhej
Atij asistenca.
Vetullë ngrysur
Si nata
Si terri i zi.
Ai ishte
Një copë
Mishë i gjallë
As mizë
Hiç.
Veç një panevojshëm
këtë qytet tonë.
Pështyma I binte
Si shiu,
S’duhet te durojhej,
Ai s’duhet te dinte
As derën e zyrës sonë
Shteg i kalbur
Kufomë….

E NË KËMBË RANË

Shumë drunj
U thanë
E bota u
Kacavirr
Mbi kokë te kokave.
As preku ne ujë
As preku në tokë.
Vetëtetimthi dolën
Vetëtimthi u lodhë.
Sipër maleve
Faqeve te luadheve.
As s’hyjnë kazan
As s’kërkuan dorëzan.
I ranë shpatit
Me kërryle
Shpërthyen diga
Njerëzish
Me brryle.
S’gjetën as gjë
E gjithçka hanë.
U kacavirrën
Mbi kokë
Dhe më këmbë (në tokë) ranë…

PËRGJIGJE

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.